Bulgaarse provincie: grensplaats Edirne • Maarts viooltje

In de Turkse stad Edirne ben ik al vier keer geweest en dit jaar was ik van plan weer te gaan. Edirne ligt op slechts 20 kilometer van de Bulgaars-Turkse grens en de Bulgaren noemen deze stad Odrin. Op dezelfde manier wordt trouwens de naburige stad Edirne met een moeilijk uit te spreken naam Karklareli in Bulgarije Lozengrad genoemd. Geen wonder – de stad werd in de tweede eeuw na Christus gesticht door de Romeinse keizer Hadrianus en heette Adrianopel en staat stevig ingeschreven in de geschiedenis van Bulgarije, Griekenland en Turkije. Het bevond zich op een strategisch belangrijk punt op het Balkanschiereiland, op het kruispunt van handelsroutes en de toegang tot Constantinopel, en de strijd ervoor was eeuwenlang ernstig.

Het wassenbeeldenmuseum Veliko Tarnovo heeft een diorama:

De scène toont de gevangenneming van de leider van de kruisvaarders Boudewijn I van Vlaanderen door de Bulgaarse tsaar Kaloyan. Slag bij Audrin, 14 april 1205. De vierde kruistocht eindigde met het feit dat een leger van 35.000 Europese ridders volledig werd verslagen door de Bulgaren en de Polovtsische cavalerie. Een zeer heldere episode in de middeleeuwse geschiedenis van Bulgarije.

In 1362 werd Adrianopel veroverd door de Turken en daarna was de stad bijna honderd jaar de hoofdstad van de Ottomaanse staat. Maar zelfs nadat het hof van de sultan Adrianopel-Edirne had verlaten, bleef de stad bijna driehonderd jaar lang een favoriete rust- en uitgaansgelegenheid voor de Ottomaanse adel. Hoe dan ook, de geschiedenis van Edirne is altijd zeer bewogen geweest en de stad heeft zeker iets te zien.

Maar nu in Edirne reist het publiek uit Bulgarije voornamelijk om te winkelen. Dagtochten Odrin-Lozengrad zijn hier gewild. In Karnobat kost zo’n tour 30 BGN.

Tegelijkertijd is de enige attractie van Edirne, die ik tijdens zo’n dagtocht heb kunnen bezoeken, de actieve kerk van St. Constantijn en Helena, gebouwd in de tweede helft van de 19e eeuw en lijkt op de een of andere manier erg op een fort. Er waren ooit 17 orthodoxe kerken in de stad, maar er zijn er nog maar twee over.

Ze reizen echter vooral voor praktische doeleinden naar Edirne. Verpakt met waspoeder en wasmiddelen, die half zoveel kosten als in Bulgarije. Koop gedroogd fruit – rozijnen, gedroogde abrikozen, ze zijn van uitstekende kwaliteit. Turks beddengoed, pasta, citrusvruchten … Er is zelfs een Facebook-groep “To the Bazaar in Audrin”, waarin mensen relevante informatie uitwisselen en samenwerken voor gezamenlijke reizen om zo de transportkosten te drukken.

Nu zijn dergelijke winkeltours in Edirne tijdelijk opgeschort. In feite kunnen Bulgaarse burgers Turkije binnenkomen, maar op vertoon van een negatieve coronavirus-test. Ze schrijven dat de kosten van de test in hetzelfde Burgas dergelijke reizen volledig onrendabel maken. Iedereen wacht dus op betere tijden, zowel agentschappen als particuliere handelaren.

En ik zou graag het Museum voor Islamitische Kunst in Edirne willen zien. Het is gelegen in het stadscentrum, naast de Selemie-moskee, de creatie van de beroemde architect Sinan. De moskee is natuurlijk van buitengewone schoonheid, alleen al omwille ervan is het de moeite waard om Edirne te bezoeken.

Ook in Edirne is er het Medicijnmuseum van het Ottomaanse Rijk, zeggen ze, erg interessant, maar het is gelegen aan de rand van de stad. Hier moet u met iemand afspreken over een gezamenlijke autorit. En de stad zelf, waarin oud en modern overal naast elkaar bestaan, is heel bijzonder.